Bitemeyen Kitap..

         20 yıl  kadar geriye gitmeliyiz Sevgili Okur . Yani maziye o mazi ki hep güzel hatırlanan hep özlenen .. Okumaya yeni başlayan bir çocuk  çok yavaş okuyor öğretmeni her defasında ona kızıyor --Daha hızlı okumalısın daha çok kelime okumalısın .! Saatine bakıyor dakika tutuyor bir dakikada kaç kelime okuduğunu sayıyor . Çocuk her defasında heyecanlanıyor her defasında heyecandan bir kelimeyi yanlış okuyor öğretmeni dakikayı durduruyor ve kızıyor . İşin içinde okumak varsa sayıların dakikaların orada ne işi var anlayamıyor . Öğretmen saatine bakıp dakikaları saymayı bir türlü bırakmıyor .
                         

     Sonunda okumayı öğreniyor bizim çocuk . Öğretmeni yakısına kırmızı bir kurdele takıyor ama  gülmüyor Sevgili Okur . Diğer çocuklara da gülmüyor . İçten içe seviniyor buna bizim çocuk sonuçta ayrımcılık yapmıyor öğretmen kimseye gülmüyor . Tam da kırmızı kurdelenin takıldığı gün evde bir kitapla tanışıyor . Evet tanışıyor diyorum çünkü arkadaşlıkları uzun yıllara yayılacak tabi bizim çocuk bunu bilmiyor . Kitabı şöyle bir karıştırıyor hiç resim yok sonra nedendir bilinmez kitabı okumaya başlıyor. Başta sesli sesli okuyor zamanla gözleriyle okumaya başlıyor . Okula giderken kitabı yatağın altına saklıyor . Ne kadar zaman geçti bilinmiyor eline kırmızı kalemini alıyor kitaptaki karakterin isminin geçtiği yerin altını çiziyor . Karakterin ismini o kadar çok seviyor ki oyuncak bebeğine onun ismini veriyor . Öğretmenine kitaptan bahsediyor ama istediği takdiri alamıyor . Öğretmen onun verdiği kitabı okumasını ve deftere aynısını yazmasını bekliyor . Anlamıyor kitabın aynısını neden deftere tekrar yazıyor ? Öğretmeni sıraların arasında elinde anahtarını ve bir kaç madeni parayı çevirerek geziyor . Her zaman bunu yapıyor ve bizim çocuk bunu hiç sevmiyor o sesten hiç hoşlanmıyor . Ama susuyor ve defterine kitabın aynısını yazıyor .

      Bahar geliyor Sevgili Okur  çocuk kitabı neredeyse bitirecek ama bir sorun var . Kitabın son beş sayfası eksik . Her yeri arıyor ama yok .Baştan beri o beş sayfa eksikmiş zaten . Kitabın sonu yok ilk severek okuduğu ve bitirdiği kitap ama sonunu bilmiyor .Kendince bir sürü son düşünüyor hepsi mutlu son çocukların mutsuz sonla ne işi olur zaten . Öğretmenine sormaya karar veriyor sonuçta anahtarı çevirip sınıfta gezmediği zamanlarda belki kitap okuyordur . Hüsranla sonuçlandığını söylememe gerek yok sanırım . Öğretmenine kitabı okuyup okumadığını soruyor öğretmeni ona problemleri çözüp çözmediğini soruyor sonra da sıraların arasında dolaşmaya devam ediyor .Çocuk bir süre daha kitabı düşünüyor sonra unutuyor sanırım .

       Çocuk büyüyor liseye gidiyor . Okulunun kocaman bir kütüphanesi var . Öğle aralarında gidiyor kitapları inceliyor .Yeni  öğretmeni gülüyor kitaplarla ilgili sorularına cevap veriyor . Çoğu zaman okuması için öneriler veriyor . Bir gün karşılaşıyor o kitapla kütüphanede . Alttaki rafların arasında kalmış uzun zamandır oradaymış . Yeni öğretmenine anlatıyor hikayesini öğretmenin çok hoşuna gidiyor hemen kitabı almasını öneriyor aslında elinde kütüphaneden başka bir kitap var bitirmeden alamaz yeni kitap . Öğretmeni hiç sorun etmiyor bu durumu ve çıkarken kütüphaneden öğrencisine bir tavsiye veriyor - Bundan çok güzel bir hikaye olur mutlaka yaz ..

       Eve gidip kitabı en baştan okuyor . Çok sevilen özlenen eski dosta kavuşmak gibi bir şey bu . Son beş sayfaya geldiğinde bir an duraksıyor . Belki de hayal kırıklığına uğramaktan korkuyor  .Okuyor ve bitiriyor kitabı .Onun sonlarından biri değil kitabın sonu ama çok güzel . Sonunu o kadar seviyor ki kendince yazdığı tüm sonları unutuyor . Kitabı kapatmadan eline kırmızı kalemini alıp yine karakterin isminin altını çiziyor .

       Zaman yine geçiyor aynı kitap artık çok daha eski bir şekilde kitaplığının en baş köşesinde duruyor . Çok canı sıkıldığında açıp altını çizdiği yerlere bakıyor . Yanında da kütüphanede rastladığı aynı kitap duruyor ve galiba kimse kitabı kütüphaneye geri vermediğini fark etmiyor . Sevgili Okur hikaye burada bitiyor . Belki de bitmiyor bazı hikayeler hiç bitemiyor....